ما در درون سینه هوایی نهفته ایم(1)،
در سینه زاتش غم گر گرفته ایم
اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است(2)،
در دود آتش خفقان سر(راز) نهفته ایم
بیداری کسان ز نظربازی عدوست،
ما غرق بستر خیال رخ یار خفته ایم
از بهر نرد درد غم عشق دلبران(3)
وز پنج و شش به کار دل ریش گفته ایم،
امیدمان به سابقه ی لطف و رحمتت
شال و قبای نصرت رستن برفته ایم،
چون سفته گر که گوهر مکنون دهد تراش
در دل نگر که گوهر عشقت بسفته ایم،
جانا برس ز در که دگر جان به لب رسید،
جان رفت در خیال دمی که شکفته ایم.
1:حافظ(علیه الرحمه)
2:محمدعلی بهمنی
3:خواجو کرمانی(علیه الرحمه)
شاعر:محمد رضا فتحی
#ادمین :محمد رضا فتحی
0
غزلی زیبا از خواجوی کرمانی